Noorwegen 2007
Van Oslo, waar we van de boot afkomen, rijden we naar Vang.
Vervolgens hebben we vier verblijfplaatsen:
1. Vang
2. Vassenden
3. Loen
4. Tessand
Planning:
04:00 uur: de wekker loopt af!
05:00 uur: vertrek uit Bodegraven;
14:00 uur: afvaart uit Kiel;
woensdagochtend 9:00 uur: aankomst Oslo.
Als we onderweg af en toe een internetverbinding kunnen vinden proberen we hier ons verslag (met foto's??) te plaatsen voor de thuisblijvers.
De wekker is niet gegaan, we waren namelijk heel vroeg wakker. Om half vier eruit gegaan, koffie gezet en de thermosfles gevuld. De jongens wakker gemaakt en om 04.20 uur zijn we vertrokken. De autoreis ging heel voorspoedig en we waren al om 11.00 uur in Kiel bij de haven. We dachten dat wíj vroeg waren, nou er stonden al zeker 25 auto's en wij sloten halverwege de tweede rij aan.
Auto laten staan en beetje gaan kijken bij de boot, M/S Kronprins Harald, van de firma Colorline.
Warme choco gedronken en een opvouwbruggetje op de foto gezet.
Om precies 14.00 uur voeren we uit, de hut viel best mee (op de boot naar Schotland was de hut echt kleiner). Omdat we ervaring hebben met het varen op dergelijke boten, zijn we direct richting het restaurant gerend en een tafel gereserveerd voor 17.30 uur. 's Avonds aan tafel zaten we naast een stel uit Sint Pancras, zij gingen voor de vierde keer naar Noorwegen en waren heel enthousiast. Ze gaan dezelfde dag als wij terug naar Nederland en hoopten al dat ze ons dan weer zouden zien om onze ervaringen te horen.
We voeren onder de brug door die van Denemarken naar Zweden ligt, fraai.
De bedden sliepen heerlijk, R&M hebben 's avonds nog een neutje genomen in de bar. En niemand was zeeziek geworden.
We werden wakker gemaakt door de stem van de hostess, 7.30 uur, dat we om 9.30 uur zouden aankomen in Oslo. Toen we boven kwamen stonden er gigantische rijen bij de restaurants voor ontbijt, dus we zijn eerst aan dek gegaan, voeren we in de inham richting Oslo. Het was heerlijk weer, een waterig zonnetje verwelkomde ons in Noorwegen.
Toen de meeste mensen ontbeten hadden (9.00 uur) hebben wij nog even een broodje met koffie gekocht, snel terug naar bovenste dek en foto's gemaakt.
Aankomst op tijd, de zon schijnt, 21 graden. We gaan vast nog regen krijgen, maar de start is mooi.
We hadden een alternatieve route bedacht (niet over de E16 omdat we die terug ook zouden rijden maar over de 7) en Monique maakte nog een variatie erop. Alleen die pakte verkeerd uit, na ca 20 km (met max 40 km per uur) was de weg ineens afgesloten door een slagboom. Dus terug. Helaas. Achteraf zagen we een heel klein rood kruisje op de kaart staan……
Door het Hemsedal, prachtig. Over een panorama weg (tolweg = BOM), je koopt een kaartje en rijdt door. Niemand die het verder controleert.
Overal water, watervallen, meertjes, beekjes, fjorden, water. En schapen op de weg.
In de winkel hebben ze gelukkig goed bruin brood en het smaakt ook prima. Hele vriendelijke mensen.
Om 16.00 uur bij de eigenaar (Knut) de sleutel gehaald, mevrouw en meneer stonden ons al op te wachten en Knut bracht ons zelf naar de hut. Nou, hut is wel een te klein woord, dit is een vakantiehuis met volledige inrichting, heel gaaf. Er staan 10 huisjes, en 4 ervan zijn met Nederlanders bezet, maar de buren (uit Nieuwerkerk) vertelden dat dat gisteren anders was. Onze naam stond op een briefje bij de voordeur.
Prachtig uitzicht, voor een fjord, achter sneeuw. In het gastenboek staan prachtige ervaringen geschreven van heel veel Nederlanders. In het keukentje staat prachtig servies, in het halletje een schoenenwarmer, houtkachel met houtjes, kussens en dekbedden. De volgende 3 hutten zullen zeker minder luxe zijn, maar dat geeft ook niet. We blijven hier 4 nachten.
Tot 19.30 uur hebben we in de zon gezeten, toen werd het koud, we zitten immers op 700 m hoogte. Maar de lucht bleef mooi, de eerste dag is goed verlopen.
Wat blijft het hier ontzettend lang licht, we gingen om 23.15 uur slapen maar toen was het echt nog niet donker. Ik was om 05.30 uur even wakker en toen was het al licht alsof het al uren dag was. De bedden zijn beetje hard maar slapen toch wel lekker.
Het is heel anders dan op een camping, maar het heeft wel zijn charmes, toen we de gordijntjes opendeden, die zijn overigens allemaal te smal voor de ramen, keken we zo op de berg tegenover ons (Hugakollen, 1135 m). Het weer was weer goed, bewolkt maar de zon schijnt ook.
's Ochtends hebben we eerst boodschappen gedaan in het plaatsje Vang, de mensen zijn overal heel vriendelijk, dat valt echt op.
Daarna zijn we net buiten de huisjesplaats een weggetje ingelopen, richting de sneeuw achter de huisjes. Maar halverwege de berg werd het steeds natter en drassiger, we namen wel even een andere weg, lees : recht naar boven zonder pad. We hebben gesopt in onze schoenen, kwamen schapen tegen met grote bellen om hun nek. Eentje snuffelde even aan René's hand maar sprong daarna toch snel ervan door.
Op een gegeven moment keken we niet echt meer waar we liepen, sokken waren al nat. Uiteindelijk kwamen we wel mooi bij de sneeuw aan. Daarna de weg naar beneden gelopen, weer het vaste paadje kwijtgeraakt, weer lopen soppen in onze schoenen. Maar wel gaaf, avontuurlijk.
We hadden allemaal spierpijn want het was best stijl. Lekker in het huisje uitgezakt en wat gegeten en gedronken. Temperatuur? Rond de 20 graden!
's Middags zijn we nog een weggetje naar bovengereden, en zien we ineens een eland langs de weg staan. Wat zijn die groot. Toen we langskwamen vloog ie de bossen in. We moesten op het bergweggetje tol betalen: je doet een muntje in een zakje, schrijft de datum op een controlestrookje dat je in de brievenbus stopt en rijdt verder. Niemand die het controleert.
Halverwege de weg was er weer een hek, Melvin wierp zich op als hekkenjongen. Het weggetje kwam uit bij een groot meer, heel idyllisch, met van die kleine hutjes aan de rand. Het leek een beetje op Schotland. Veel schapen op en naast de weg.
Vandaag was de eerste buiige dag, maar het gaf niet, we hebben ons toch goed vermaakt. Vanochtend in het huisje gebleven, boekjes gelezen. Rond 11.00 uur werd het droog en zijn we in de auto gestapt, via de Oye watervallen, over de 252 langs het Nyin-meer. Daar stonden prachtige huisjes met begroeide daken, die zie je hier veel.
De bewolking hing nog laag en de weg was onverhard, een heel mooi plaatje. Aan het eind van de weg ligt Eidsbugarden, daar was het koud want er waaide een stevige wind. In het hotel daar hebben we veel te dure koffie met wafels genuttigd, maar het was wel heerlijk.
Daarna terug gereden, toen begon het heel hard te regenen en zag het Nyin-meer er gelijk anders en veel somberder uit. Gelukkig hadden we heen al mooie foto's gemaakt. Het bleef bij buien en bij de Oye stafkirke (uit het jaar 1125) was het weer droog, fijn voor de foto.
Daarna thee gedronken in het huisje en nog even naar de Hore stavkirke gereden (uit het jaar 1185). We hebben de kerkjes niet van binnen gezien, er is weinig te zien en ze vragen steeds pittige entree.
Boodschappen doen is inderdaad stuk duurder dan in Nederland, maar omdat we ingeblikt vlees mee hebben, lukt het toch goed om lekker te eten. Rijst en macaroni verkopen ze hier ook, is niet zo heel erg duur. Maar groenten eten Noren nauwelijks, hooguit worteltjes of kool. Het is nu 21.00 uur en 6 graden, maar de lucht is heel aardig opgeknapt. Morgen laatste dag in deze omgeving.
Vandaag naar Slettefjell gereden, een hooggebergteweg, hoogste top ca 1300. Heel bijzonder landschap met enorm veel geiten. Die liepen dan ook in een kudde voor onze auto over de weg.
Aan het einde zijn we niet met de weg meegegaan, maar het doodlopende weggetje naar Olo (Oleu) genomen. Daar aan het einde was een dam en er lag ook sneeuw, waarop de jongens even hebben gegleden. Het waaide daar en omdat we op ca 1000 m hoogte waren was het er best koud, zo'n 10 graden. Prachtig gebied met weer heel veel meren en watervallen.
's Middags hebben we lekker boekjes gelezen en de jongens op de laptop ge-gamed.
's Avonds zijn René en Melvin nog een keertje naar het watervalletje achter de huisjes gelopen en toen vonden ze een snellere weg naar de sneeuw. Monique en Jeffrey bleven 'thuis'. Het was weer een geslaagde dag met maar een enkel buitje, tussen de 10-18 graden. Morgen gaan we naar de tweede stop, bij het Jolstameer.
Vanochtend stonden we vroeg op, 08.00 uur, ontbeten en om 09.00 uur reden we weg, richting het Jolstrameer, ca. 252 km. We waren nog maar kort op weg toen we weer een eland langs de kant van de weg zagen lopen, en dit keer hadden we de fotocamera bij de hand en 3 foto's van het dier gemaakt.
Hij stak rustig de weg over en ging aan de andere kant weer de bossen in. Oe, wat zijn ze groot.
De route naar het Jolstrameer was prachtig, we kamen langs de bekendste en best bewaarde Stavkirke van Noorwegen, bij Borgund (ca. 1150).
Daarna met de ferry van Fodnes naar Mannheller (15 minuten), langs het Sognefjord. Helaas regende het toen net, het oogde daarom best somber. De route ging verder via Hella (ferry van 10 minuten), langs de Vetlefjord met aan het eind een klein plaatsje Ulvestad, weer met van die kleine rood-wit-groen geschilderde huisjes aan het water. Heel idyllisch.
Daarna ging de weg omhoog over de Gaularfjellweg, 14% en de nodige haarspeldbochten. En uiteraard weer veel watervallen en plukjes ijs. De top lag op 748m., overigens hebben we ontdekt dat de fjorden niet allen op zeeniveau liggen, sommigen ook op 150 tot 250 m boven zeeniveau. Via de serpentineweg van de Gaularhoogte - met iedere bocht weer nieuwe prachtige uitzichten - kwamen we bij de Jolstrarivier. De rivier is 22 km lang en het dorpje Vassenden ligt aan het Jolstermeer, een meer van 30 km lang, volgens de boekjes het visrijkste meer van West-Noorwegen met forellen van 10-15 kg. Die gaan we vast niet vangen want we hebben geen hengels mee.
De camping ligt heel prettig in het dorp met een winkel, cafetaria en tankstation die alle dagen geopend is van 09-21. Dat is niet vaak in Noorwegen, dus wel fijn. Hier overnachten we drie nachten in een hytte, zeg maar een tent van hout. Eigenlijk net als in Nederland de tuinhuisjes maar dan ietsje groter. Binnen een stapelbed en een slaapbank (reuze krap voor 2 volwassenen, dus dat wordt lachen), een tafel met 4 stoelen, 2-pits elektrisch kookplaatje, verwarming, stopcontacten en een koelkast.
In deze hytte is geen stromend water, dat doe je in het sanitair gebouw. Het ziet er echt heel tof uit en op de camping is voor de jongens ook een beekje om in te rommelen, trampolines en tafeltennis. En ze gaan waarschijnlijk nog fietsen huren. Even lekker actief zijn. Het weer vandaag was heerlijk, helaas 1 bui precies bij de Sognefjord. Maar je kan niet alles hebben. We hebben zelfs lekker in de zon koffie gedronken. Dus eigenlijk boffen we enorm met het weer.
Vandaag regende het bijna de hele dag, de wolken hingen laag in het dal. Daaromhebben we 's ochtends lekker genikst, boeken gelezen en de jongens ge-gamed. Dan is het inderdaad fijn dat we de laptop mee hebben.
's Middags zijn we naar Skei gereden, een toeristenplaatsje met souvenirwinkeltje: trollen, noorse truien, vikingspul.
In de cafetaria vooraan de camping hebben we frietjes met worstjes gegeten en 's avonds hebben de mannen mountainbikes gehuurd. Voor Jeffrey's voeten/benen waren de fietsweggetje helaas te stijl, maar René en Melvin hebben 1,5 uur gefietst. Jeffrey en Monique hebben spelletje gedaan.
De wegen in Noorwegen lijken niet op die in Nederland, de hoofdwegen zijn vergelijkbaar met onze provinciale wegen, met slechts een middenstreep. Maximaal 50-60 k/u. Er zijn geen snelwegen, alleen beetje rond Oslo maar verder niet. En stoplichten, verkeersborden zijn er niet, net zomin als files ! Dan zijn er ook nog B weggetjes, vaak zijn dit de al eerder genoemde tolweggetjes, en soms ook onverhard. De dorpen stellen niks voor, langs de doorgaande weg liggen vrijstaande huisjes op de berg. Om de 20km is er een winkeltje voor levensmiddelen en soms een postambt. We hebben maar heel zelden een bank en een kapper gezien. Geen kledingswinkels, geen bakkers, slagers etc. Ik vraag me echt af hoe de mensen dit soort dingen aanschaffen. De post is ook grappig, bij het begin van ieder zijweggetje staat een soort afdakje, vaak begroeid, met daaronder een aantal postbussen. Vaak zijn die door de eigenaars mooi beschilderd.
Vandaag zijn we naar de uitlopers van de Jostedalsbreen gereden. Dit is de grootste gletsjer van het Europese vasteland, 80km lang. We zijn bij de Boyabreen geweest en de Suphellebreen. Iedere paar km is er weer een afslag naar een 'breen' en je hoeft geen kilometers ernaar toe te lopen. Je kan zo dichtbij parkeren met de auto. De Boyabreen eindigde in een meertje.
De Suphellebreen in een flinke waterval. Daar stond op een bord dat op de sneeuw lopen heel gevaarlijk is, er zijn scheuren onder van wel 30 meter diep.
De verschillende 'breens' zijn eigenlijk alemaal uitlopers van de Jostedalsbreen, die je 'over het randje' van de bergen ziet liggen. Wat zou ik graag bovenop kijken.
Daarna zijn we naar het Bremuseum geweest, een gletsjermuseum, echt heel erg leuk. Ze vertoonden een mooie film met luchtopnamen van de Jostedalsbreen. Geweldig!
Vanaf de derde stop, waar we morgen naar toe verhuizen, kunnen we ook nog een keer naar een punt, de Briksdalbreen, die wordt vaak genoemd in de diverse boekjes. Zal wel weer prachtig zijn. Het is enorm, zo groot als die gletsjer is. De lengte is 80 km!
Op de terugweg hebben we nog een foto genomen van het Kjosnesfjord. Het weer was best heel redelijk, slechts af en toe een miezerbuitje.
Morgen gaan we hier weer weg, door naar Loen, ca 90 km verderop.
Vanochtend hebben we de spulletjes weer ingepakt en zijn naar Loen gereden, aan het Nordefjord. De rit was kort maar weer geweldig, het is echt een prachtig land. Onderweg liepen er weer geiten en koeien op de weg, en ze hollen niet snel over om plaats te maken voor de auto's, nee hoor, ze lopen gewoon een heel eind op de weg. Prachtig.
Het Nordefjord is heel mooi, de uitzichten waren weer aan alle kanten fraai. Eigenlijk zouden we alles wel op de foto willen zetten, dus we houden ons toch maar een beetje in.
De Tjugen camping ligt als gezegd bij Loen, en de hytte is ietsje groter dan de vorige en heeft deze keer wel stromend koud water, een kleine slaapkamer met stapelbed en een ingerichte keuken (servies etc). Het ziet er weer erg gezellig uit, we blijven hier vier nachten.
We komen hier mensen tegen die we op vorige plekken ook zagen, die maken waarschijnlijk het zelfde rondje als wij. Ik zit nu op de veranda van de hut en de zon schijnt af en toe, kop thee erbij en het ruizen van de rivier. Met uitzicht op de Kjenndal gletsjer.
De jongens zijn nu op een trampoline aan het springen, de campings hebben naast goede sanitair, nauwelijks voorzieningen maar wel bijna allemaal van die grote springdingen. De jongens vinden het prachtig en we horen regelmatig welke salto er op het lijstje bijgeschreven mag worden.
Gisteren hebben de jongens allebei een souvenir uitgekozen: een Trol. Die zie je hier natuurlijk veel. Wat je hier ook veel ziet, even van geheel andere orde, zijn versgebakken wafels, en die zijn lekker! Hebben we al een paar keer gedaan. Er staan schaaltjes bij met soorten jam en ik vermoed kwark, om erop te doen. Heerlijk!
Vandaag doen we verder niks, net boodschappen gedaan en lekker genieten van het uitzicht en de vakantie. Morgen gaan we ons inschrijven voor een tocht met een gids op de gletsjer. Ik durf bijna niet te denken hoe geweldig dát moet zijn.
We zijn nu op de helft en kunnen concluderen: Het is een prachtig land !!
Gisteravond nog lekker lang buiten gezeten, René en Monique zijn nog naar een waterval gelopen. Uiteraard een stukje afgestoken door het bos, hihi.
Vanochtend was het weer heerlijk, we hebben op de veranda gezeten en René heeft nog een uurtje hard gelopen.
Tegen twaalf uur zijn we naar de Briksdalbreen gereden, de meest bezochte uitloper van de Jostedalsbreen. Toen we daar naar op weg waren, begon het te regenen. Daar aangekomen hebben we eerst koffie gedronken in de hoop dat de bui zou stoppen maar dat gebeurde niet. Heel veel mensen gingen met regenjassen en paraplu's toch richting de gletsjer en dat hebben wij ook gedaan. Het was wel apart, allemaal in regenkleding & paraplu's gehulde mensen op weg.
Het was een loopje van drie kwartier langs een gigantische waterval.
De gletsjer was geweldig. Mooi blauw en gescheurd als gebroken piepschuim, aan de voet een groen meertje.
Voor wie wil weten hoe dat allemaal komt:
- De kleur blauw van de gletsjer komt doordat de gletsjer rood en geel
licht uit het zonlicht absorbeert en daarom de overgebleven blauwe
kleur laat zien.
- De scheuren komen omdat als de gletsjer door de enorme hoge druk een plastische
massa wordt; schuift ie over een heuvel of rand, dan scheurt het.
- Het groene water van de fjorden komt door het steengruis dat de gletsjers
meenemen; in het water zweven de sedimenten van dat gruis.
Op de terugrit naar de camping hebben we nog een mooi postbus-afdakje gefotograveerd en zomaar een kerkje.
Daarna boodschappen gedaan voor morgen, als we op de gletsjer gaan.
Vandaag zou het mooi weer worden, en dat was het ook. Dat hadden we ook wel nodig, want we zijn de gletsjer op geweest. De Bodalsgletsjer aan het eind van ons dal! Nou, het was onvergetelijk.
Op de Sande camping moesten we om 10.00 uur verzamelen. Daar hebben we bergschoenen aan getrokken. Daarna allemaal met eigen auto een ritje van 20 minuten, een afslag naar links over een Bomweg (wij misten de afslag, haha, we hadden het gelukkig heel snel door), bovenaan de weg allemaal geparkeerd. Toen lopend met de gidsen richting de plek waar alle uitrustingen waren. Kasten vol met pikhouwelen, helmen, touwen, ijzeren spikes voor onder de bergschoenen en tuigen.
Ieder kreeg zijn eigen set en de gidsen controleerden bij iedereen of de tuigen goed aanzaten. De deelnemers werden in groepen verdeeld, wij deden de familietoer samen met nog een ander gezin uit Haarlem met pa/ma, 2 dochters en een zoon.
We kregen gids Halvard mee. Een hele aardige jonge gozer, net als de andere gidsen, die 's zomers elke dag deze toeren doet en 's winters studeert. Halvard vertelde overigens dat zij tot vorig jaar nog op de Briksdalbreen (waar we gisteren waren) deze toeren deden, maar omdat die te snel smelt (120 meter in 1 jaar !) en nu te steil is, zijn ze verhuist naar deze gletsjer.
De familietoer is precies hetzelfde als de gewone, alleen houden de gidsen dan de families bij elkaar in 1 groep. En met kinderen erbij moet je soms even wachten.
Daarna door het bos een uur lopen naar de gletsjer. Daar werden we aan elkaar gebonden, de spikes gingen onder, helmen op en om 12.00 uur gingen we de gletsjer dan echt daadwerkelijk op. We zijn 2,5 uur op de gletsjer geweest (zelfs het langste van alle groepen). We hebben ook boven op de gletsjer gelunched. Het was geweldig, in een scheur in de gletsjer geweest! We weten nu zeker dat het heel gevaarlijk is om alleen op een gletsjer te gaan.
De foto's van de dag spreken verder voor zich. Om 18.00 uur waren we weer terug bij de hytte, het weer had fantastisch meegewerkt, maar ook zonder dat, zou het meer dan een geslaagde dag zijn geweest.
Vandaag stond een rit naar Geiranger op de agenda, volgens de gids "onvergeeflijk als je dit niet bezocht hebt". De rit was inderdaad prachtig: je rijdt weer op grote hoogte en het dorpje Geiranger ligt helemaal beneden in de diepte. Daar zouden we dan een ferry over het fjord nemen. Maar het weer gooide roet in het eten! Het regende, dus de uitzichten waren echt niet zoals ze zouden kunnen zijn.
We zijn naar het dorpje gereden en hebben daar wel heel lekker gegeten.
Daarna zijn we over de weg 258 gereden van Grotli naar Stryn, dit is de op 1-na hoogst berijdbare weg. Geweldig mooi landschap, heel veel sneeuw tot aan de weg, water en rotsen. Langs de kant van de weg stonden hele lange sneeuwhoogtestokken (zo noemen wij ze maar even) en we vroegen ons af hoe dik de sneeuw hier in de winter is……. Ook hier was het jammer dat het zo regende.
We zijn wel eens op wintersport geweest met minder sneeuw dan dit:-)
Morgen gaan we weer inpakken en door naar de laatste stop, Vassenden. We hebben besloten dat mocht het weer morgen wel goed zijn, de route iets aan te passen en dan nog een keer naar Geiranger, het ene weggetje naar de top (Dalsnibba) én de 258 in andere richting te rijden. Voor de foto's. Want het landschap is er prachtig.
We waren allemaal eigenlijk een beetje teleurgesteld in het weer vandaag, gisteren was het immers zo prachtig en we hoorden dat er wel 30 graden verwacht wordt vanaf zondag. We hadden geen regen verwacht. Maar ja, ook dat is Noorwegen.
Om 18:00 was het droog en hebben we toch nog even op de veranda gezeten.
Vanochtend hebben we de spullen weer ingepakt en zijn weer op pad gegaan. Het regende …. Bij de Galme Strynfjellvegen - die oude weg over de hoogst berijdbare berg - was het wel lichter en we hebben het erop gewaagd. Boven was het droog, wel koude wind, maar we hebben betere foto's kunnen nemen.
Wat een sneeuw ligt daar en wat een onherbergzaam gebied.
Richting Geiranger was het enorm donker en dreigend, daarom zijn we doorgereden naar Tessand. Onderweg kwamen we langs de Stavkirke van Lom, de oudste.
We kwamen om 14.30 uur aan bij de hut, de huisjes waren slecht aangegeven en we reden er dan ook eerst voorbij. Vanaf de andere kant zagen we wel het bord staan. De sleutel lag in een envelop klaar bij de onbemande receptie. Het zijn 9 hutten, er eigenlijk verder niets, tis wel een beetje verlaten en ligt langs de weg. De hut zelf is prima, 2 stapelbedden en kookplaatje dat heel langzaam op gang komt. Geen stromend water deze keer, daarvoor is het sanitairgebouwtje.
We spraken daar een Nederlands stel dat we al de hele route zijn tegengekomen. Er sprong een eekhoorntje in en uit hun prullenbak en dan blijf je automatisch even gezellig staan kletsen.
Zij vonden deze stop ook wel erg verlaten. Voor de jongens is er ook helemaal niets (geen trampoline/tafeltennis) dat is wel jammer. Maar het is gelukkig wel de hele middag droog geweest. We zijn bij de hut gebleven, de jongens hebben gebadmintond en in een oude traktor gerommeld. Geen idee of dat wel mocht maar het was wel even schik.
Vandaag hebben we voor het eerst Noors gegeten: spaghetti uit blik met gehaktballetje en mini-worstjes erin (best aardig) en gehaktballen uit blik en die waren eigenlijk best lekker. Noren schijnen dit zelf vaak te eten.
Hier vlakbij is de elandenroute, zou wel gaaf zijn als we er nog een paar gaan zien. We houden jullie op de hoogte!
Vandaag was het prachtig weer, 20-25 graden. 's Ochtends zijn we naar een rots geweest waar in 1300 een ridder op een paard over een kloof van een meter is gesprongen met een gekaapte vrouw achterop……. Vooruit maar.
Daarna even wat boodschappen gedaan en de rest van de dag genoten van de zon: gevoetbald, gelezen. Het was een lekkere relaxte dag.
Vandaag de laatste dag om erop uit te gaan. En hoe! Het was weer prachtig weer. Vanochtend zijn we richting Vagamo - en daar omhoog naar Finndalen gereden. We hebben de auto geparkeerd en zijn gaan wandelen.
Na een kort stukje kwamen er bokken, schapen, kalfjes en een paard op ons afgerend, ze dachten misschien dat we wat te eten hadden ofzo, ze gilden het uit. Heel komisch.
Daarna kwamen we in een dal met zomerboerderijen en oude huisjes uit de steentijd(?). Bij één boerderij hing een amateuristisch bordje aan het hek: "kafe" en "vafler".
We gingen het boerenerfje op, tussen de geiten, kippen, kalfjes en poesjes door. De bewoners waren een jong stel. Ze woonden er zomers en 's winters in Skjal. We kregen koffie en eigengemaakte wafels met aardbeienjam en rabarber uit de streek. Heeeeerlijk.
Het was heel gezellig en we hebben er een uur gezeten omdat de boer niet door had dat zijn stroomsnoer naar de generator los was, waardoor het wafelijzer niet warm werd. Haha.
Daarna zijn we teruggelopen en naar Blaho gereden (een andere Blaho dan vorige keer). De top lag op 1617 m met radio- en televisietoren en uitzicht op 4 dalen. Het waaide er stevig en het uitzicht was niet helemaal helder, maar het landschap en de weg ernaar toe waren bijna bizar.
Terug zijn we doorgereden naar Lom, leuk plaatsje, hebben daar bij de bakkerij koffie gedronken met allemaal wat lekkers erbij. Toen weer terug naar de hut. Dit was echt een zalige dag.
Het is nu 17.20 uur en het einde van de vakantie komt in zicht. Morgenochtend vroeg gaan we richting de boot in Oslo.
Vanochtend zijn we naar de boot gereden, via de Valdresflya (1398 m, de "zwevende weg" genoemd), een hele mooie weg.
Langs de kant van de weg staan metershoge stokken, voor als hier sneeuw ligt.
Geen elanden meer gezien, wel de nodige borden!
We waren rond 11.30 uur bij de boot en het Alkmaarse stel van de heenreis, stond achter ons. De overtocht ging ook deze keer weer stipt volgens dienstrooster. Om 14.00 uur vertrok de boot en omdat het prachtig weer was, zaten heel veel mensen met een drankje op het bovendek.
De zee was rustig (de boot trilde wel veel meer dan heen), maar de overtocht ging prima.
Onze vakantie zit erop. We gaan zeker nog eens terug naar Noorwegen!